ÇİLENİN BÖYLESİ …
1978 Ulucanlar cezaevi Ağustos sıcağı, 2.koğuşun bahcesinde voltadan sonra duvar dibinde çayımı içerken Orhan Poyraz seslendi:
Şahin Hadi 11. Koğuşa bir gidelim.
11. Koğuş görüş yerinin oradaki büyük bahçeye açılan, avukat görüş yerinin yanındaydı. Ulucanlar'ın çoçuk koğuşu, diğer adıyla sübyan koğuşuydu. Hayırdır, Aydınlıkevlerden bir çoçuğu oraya vermişler gidip bir bakalım.
Aynı zamamanda o gün bizim görüş günümüzdü, diğer günler oraya gitmemiz sakıncalıydı.
11. Koğuşa varıp sorduğumuzda zayıf, çelimsiz 15 yaşında bir çoçuk...
"ben Aydınlıkevlerden Nevzat Öztürk benimi soruyorsunuz" birazda sert bir şekilde söyleyince anladımki çelimsiz bu çoçukta mangal gibi bir yürek vardi.
11. Koğuşun mazisi karanlik olsada Teşkilat Başkanımız rahmetli Selahattin Arpacı oradada bir teşkilat kurmuştu.
Hadi bakalım Nevzat topla eşyalarını 2. Koğuşa gidiyoruz. Senin yerin orası, tamam abi diyerek bizimle 2. Koğuşa geldi.
Daha sonra tahliye ve tekrar cezaevi bu sefer Mamak biten ceza tekrar cezaevi Ulucanlar. 60 yılın yarısı ceza evlerinde geçen bir yaşam çile değilde neydi. Daha sonra çıksada bu sefer hastalıklara bağlı olarak hastaneler mesken oldu kardeşimin.
Onca cezaevi yattıktan sonra dışarı alışmasıda kolay değildi. Esas zor olan dışarda yaşamaktı. Buraları yazmak istemiyorum. Yinede her karşılaştığımızda ben gelip seni Sübyandan almasaydım hala 11. Koğuşta yatıyordun diye takılırdım.
80 den sonra Ulucanlara giren her Ülkücüye kol kanat geren ekmeğini paylaşan ÇİVİ NEVZAT da yürümüş sonsuzluğun sahibine... Kabri nur mekanı cennet olsun. Bizden önce gidenlere selam söyle kardeşim. Nasıl olsa birer birer gidiyoruz vuslat yakınlaştı. Anlıyor vede hissediyorum. Bizden önce gidenlerin kabirleri nur mekanları cennet olsun. sırasını bekleyenlere Rabbim sağlıklı ömürler nasip etsin. ALLAH A EMANETSİNİZ.
26. 07. 2022. Şahin GÜLHAN. ALANYA
