Günahlarımın yorgunluğunu taşıyamıyor tövbelerim
Bir anne türküsüne sığınmış yetimim ben..
Gelincik yaprağı dokunmuş yüreğim kanıyor
Ha geldi ha gelecek demiyorum gayri
Bütün gitmelere isim vermeyi bıraktım…
Olmaz dediklerimi yaşadım
Halbuki parmak izlerimde yoktu hiç biri…
Bütün haklı olmaların zaferi senin olsun
Bütün olmazların yenilgisi benim boynumda..
Bir göçmen kuş uçar dönmemek üzere
Bir yılkı dolu dizgin koşar bakmaz geriye
Dağlar Köroğlu’dur.. Hasan Dağı’dır
Namlunun uçundadır ufuk çizgileri…
Münker ve Nekir beni bekler
Dedim ya.. günahlarım yorgundur
Tövbelerim bırakmış beni…
Beni bekler kırlangıç yuvalarını bozan çocuklar
Dereye düşmüş bir kez söğüt yaprağı
Elbet denizi bulacak…
Mısralar bitecek o deniz şehrinde…
Sevdalar ölecek martıların gözlerinde..
Bir şiir vuracak alın şakımdan
Kafiyesinde sen varsın bir ben bileceğim…
Bir anne türküsüne sığınmış yetimim ben…
Adının ayazı vurur yüreğime…
Sen benden tövbe et
Benim gücüm yetmiyor tövbelerime…
***
Gittin ve ben bekledim…
Önce sokaklarımız değişti…
Sonra şehirler…
Saatler, günler… yıllar
Renkler değişti..
Ben bekledim…
Çiğdemler açınca gelirsin dedim,
Önce çiğdemler açtı… Şubatın sonuydu…
Sonra üçgüller açtı; Martın sonuydu…
Papatyalar açtı; Nisanın sonuydu….
Erguvanlar açtı; Mayısın başıydı
Erguvanlar açtığında gelmedin ya…
Martılara bırakıp gözlerine yansıyan denizi;
Bir yalnızlığa teslim ettim kendimi
Ve bekledim….
Tanıdık, bildik, bizden bir ölüm gelirse diye
Yorulduğumdan değil…
Öyle bir gidesim geldi… ölemedim… bekledim…
Artık seni beklemiyorum…
Kendi göğümle barıştım…
Hacı Bayram’dan aldığım bir seccadeye
Yokluğunu fısıldıyorum…
Alnımın her değişinde…
Çiğdemlerin açtığında gelmediğini…
Anlatıyorum…
Çok bekledim… dedim ya…
