Sizlerin de bildiği gibi son dönemde Batı'nın harp plancıları yine sahnede. Tarihteki bozuk sicilleriyle örtüşür şekilde tekrardan vargüçleriyle savaşı dünyanın dört bir yanına yayma çabasına hız vermiş durumdalar.
Savaştan, kandan beslenen Batı, şiddeti çeşitli coğrafyalara yayma konusunda oldukça mahirdir. Karanlık tarihsel tecrübesi vahşi Batı'ya bu konuda yol göstericidir. Her zaman ilk arzuları kendi coğrafyalarına sıçramayan ama kendi emellerine hizmet eden harp meydanları inşa etmektir. Tabiî ki her zaman bunu başaramazlar ve savaşın kendi kapılarını da çaldığı zamanlar olur.
Batı uyanıktır ve savaş minderine ilk önce taşeronlarını çıkarmayı sever. Bu taşeronlar bazen tetikçi bir devlet veya bazen de kiralık katil hüviyetinde olan devlet dışı bir aktör olabilir. Küresel emperyalizm, askeri kroşelerini öncelikle taşeronlar aracılığıyla düşmanlarına indirir. Ringte kendileri dövüşmez, Onlar dövüşçülerine taktik veren antrenörlerdir.
Günümüzdeki savaş sahalarından Ukrayna'ya dönüp baktığımızda, Gazze'ye dikkat kesildiğimizde, Lübnan'a yönümüzü döndüğümüzde, Suriye'ye göz attığımızda, Libya'ya odaklandığımızda, Pakistan'a kulak verdiğimizde, İran'a yoğunlaştığımızda küresel emperyal güçlerin kirli ellerini rahatlıkla görebiliriz. Onlar savaşı planlarlar, taşeronların ellerine silahları tutuştururlar, seyre dururlar ve kumanda edilen piyonlar da gereğini yaparlar.
Savaş, Batı'nın geçim kapısıdır. Karınları savaşla doyar. Çatışmayla sırtları pek, karınları tok olur. Kaostan beslenirler. Kargaşadan hayat bulurlar. Savaşla semirirler. Şiddet alıp satarlar. Kan pazarlarlar. Ölüm borsası kurarlar. İhanete prim verirler. Azrail'e hedef gösterirler.
Savaş etiği yoktur Batı'nın. Onlar, eli silah tutmayanı hedef almaktan imtina etmezler. Çocukları katletmekten geri durmazlar. Kadınlara acımazlar. Sivil halka bomba yağdırmak en büyük hobileridir. Profesyonel canidirler. Usta haydutturlar. Ehil eşkıyadırlar.
Hal böyle olunca emperyal savaş baronları savaşsız bir dünya istemezler ve bunun bir gereği olarak da savaşı planlarlar, kurgularlar, senaryoyu yazıp rolleri dağıtırlar ve savaşın fitilini ateşlerler. Sonuca bakarsak da şunu görürüz; yönetmeninin ve yapımcısının kapitalist devlerin olduğu dram, gerilim, korku ve aksiyon dolu harp filminin gişesi bol olur ve filmin sonu hedef tahtasında olan mazlum milletler için genellikle mutlu sonla bitmez.
Bölgemiz ülkelerinin ve insanlarının, kan tacirlerinin sahneye koyduğu bu acı filmin figüranı olmamaları dileğiyle...