Mevla, ikimizi bir yaratmış
Biri tatlıymış, birini acı bırakmış
Ben seni sevmişim, kader yolu yokuş
Gurbet elde kalırsam, mezarı bul, ağla
Bazan gel, gizlice… toprağıma dua yolla.
Hayat dediğin, bazen bir mevsimin ortasında yaprağını yitiren bir ağaç gibi kalıvermek… Kimine göre tatlı bir bahar, kimine göre sert bir kış. Kiminin kaderi yokuş yukarı, kiminin düz ovada geçer. Ama en çok da sevmekle, hasretle, gurbetle tartılır insanın ömrü.
Bizim oralarda derler ki, "Bir dal acıysa, bir dal tatlıdır bu hayatın." Benim dalım, senin gittiğin yöne kırıldı. O günden beri bu şehirde ne sokak tanırım ne insan… Herkes yabancı, her köşe gurbet.
Gurbette yaşamak, sadece başka bir memlekette bulunmak değil. Bazen en kalabalık yerlerde bile yapayalnız olmaktır. Anılarının olmadığı bir evde uyanmak, çocukluk sesinin yankılanmadığı sokaklarda yürümektir. En acısı da, mezarının bile sana ait olmadığı bir yerde ölmektir.
Şimdi bak, yüreğime sinmiş o eski kokular, başucumda suskun durur. Bir resmin var; sararmış, yıpranmış… Ama gözlerin hâlâ aynı: bana bakan, ama artık göremeyen.
Belki bir gün düşüne düşüne uğrarsın bu satırlara… Belki bir sabah, yağmurun ardından içini bir garip hüzün sarar. İşte o vakit, unutma: Eğer yolun gurbetin kıyısına düşerse, toprağıma bir dua bırak.
Çünkü bazı vedalar, susarak söylenir. Ve bazı sevdalar, sadece mezar taşıyla konuşur.
***
Turan Orduları Başkomutanı Şehid-i Ala ve Gazi-i Namdar Enver Paşa’yı Şehadetinin Yıl Dönümünde Saygı, Rahmet ve Dualarla Anıyoruz. Ruhu Şad Mekanı Cennet Olsun.
Şakir DENİZ
