Ümitsizliğin ardında nice ümitler var.
Karanlığın ardında nice güneşler var…( Mevlânâ)
Hayat böyledir... Geçenlerde zerre miktarı bir can sıkıntısı içindeyken seher yeli eşliğinde doğan güneş ve penceremin önüne aynı anda konan güvercin birden bire ümit oldu bana... Ona her gün biraz yem, kahvaltı ve öğle yemeğinde elimdeki ekmekten bir miktar vermeye başladım. Akşamları gelmiyor..
Sabaha kadar özlüyorum tabii.... İlk gelişinden bir kaç gün sonra bana... "Seni önce hasta gördüm ve şimdi iyisin... Yaşarsan ben de aç kalmam... Yavrularım var; lokmaları biraz büyük alıp onlara götüreceğim, beni aç gözlü sanmayın, az sonra yine gelirim ama üçten fazla gelmem, söz... Diğer komşularım da gelmek isteler, onlar da nasiplensin olmaz mı?" diyordu. Mutfak penceremizin önüne gelen güvercinle sohbetimiz hergün bambaşka mevzularda oluyor....(Pandemi dönemi 2019-2002)
Bugün diyorum ki Allah'ın verdiği can bize emanet olduğu için emanete ihanet etmeden yaşamak temel vazifemizdir. Hak edilen nimetlere şükürler olsun diyerek yaşamak ve aynı hakkın kardeşimiz (insan) için de hâsıl olmasını göz ardı etmemek bizi iyi insan yapar.
İnsanları, fukaralığa, miskinliğe, yokluğa özendirmek değildir maksadımız... Bizim insanımızın gönlü kadar cebi de zengin olmalı. İhtiyaç sahipleri başta olmak üzere kalpleri imana ısındırılanlar için de bir miktar verilse rüşvet mi olur, yoksa fena mı olur? Bu konu biraz başka mesele dahilinde olsa da çalışmak esastır derim ben.
İsterim ki Türk milleti zengin olsun... Asla gönlünün zenginliğinin seviyesini aşmadan zengin olsun... Ümit etmeyi hiç bırakmadan, Allah'ın ipine sımsıkı sarılmak şartıyla çalışarak kazanarak zengin olmalı... En kutlu sıvı göz yaşından önce alın teri olmalı değil mi? Bizim göz yaşımız çekilen acılar için değil, elde edilen başarı ve sevinçler için olmalı... Bunları söyleyince çok mu hayalperest sayılırım bazılarınca, acaba?
Ümit; ışıktır bizim için, hatta büyük bir güneştir...
Güneşsiz bir âlem düşünemiyorsak, ümitsiz bir hayat da düşünemeyiz... Ümitlerle dolu yaşamayı sevmek, yaşatanı da sevmektir...
Ümidim, hayalim, ülküm, idealim güçlü bir millet olmak için "kızılelma"ya doğru giden yolda çok yorulmaktır... Maksada erişmek arzusuyla ayaklarımın acımasını, dizlerimin sıyrılmasını, dirseklerimin soyulmasını, ellerimin sızlamasını, tırnaklarımın kırılmasını, zihnimin en derin yerlerinden çıkacak düşüncelerin beyin damarlarımı çatlatarak fışkırmasını isterim... Ben yapamasam da yapacak olanlardan ümitliyim.... Ümit; SİZLİKTİR yani ümit size göredir, size lâyıktır diyorum... Tabii bizim için de...
Ne yapalım, biz böyleyiz işte....
Canlı cansız güzelliklerden ümitliyiz.
Türk'ün yiğit evlatları gençlerden ümitliyiz...
Gelecekten ümitliyiz...
Hakikaten hakikatlerden ümitliyiz. Düşman saldırdıkça kudret iksiri udret veriyor bize çalıştıkça...
Mevlana Celaleddin-i Rûmi'nin sözünü iki ayrı alfabede yazdım.
Үмүтсүздүктүн артында көптөгөн үмүттөр бар.
Караңгылыктын артында көптөгөн күндөр бар...
Ümütsüzdüktün artında köptögön ümüttör bar.
Karaňgılıktın artında köptögön kündör bar...
Tanrı Dağları'ndan
Muhittin Gümüş
17.07.2025